Afsluiting

 v     Absolutie is alleen van nut voor de berouwvolle, die de vergiffenis verdienen. De absolutie is te vergelijken met het gebed van Jezus aan het kruis, voor zijn belagers: "Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen." Luc. 22:34 Maar weinigen, die geprofiteerd hebben van dit gebed zoals Sint Longinius, die berouw had en in Jezus geloofde en een groot martelaar geworden is.

v     Nu eindigen de gelovigen met de lofzang "Alleluja Zoksa Patrie...." (Zie L.B. blz. 56-59) Zoals u leest, is de invulling daarvan afhankelijk van de tijd van het jaar en is tevens afhankelijk van de aanwezigheid van de Paus of van een bisschop. Hier vragen wij Gods zegen over de natuur en de zegen van het feest of de gelegenheid van de tijd.

v     De celebrant ontvangt het Evangelie (El Beshara) uit de hand van de diaken die het Evangelie heeft gelezen, plaatst het kruis er boven en biedt dit de gelovigen aan, die het kruis en het Evangelie kussen en daarna ook de hand van de celebrant.

v     Het kussen van het kruis is een teken van jouw liefde voor het kruis en het vernieuwen van je verbond met de Gekruisigde, die jou de vergiffenis heeft geschonken door middel van zijn bloed dat aan het kruis is vergoten.

v     Het kussen van het Evangelie is een teken van jouw overgave aan het Evangelie van de Heer en uw belofte om zijn Geboden te volgen.

v     Het kussen van de hand van de celebrant is een teken van uw heiliging van het priesterschap van God en van de Heilige Sacramenten, die door de hand van de celebrant wordt vastgehouden. Ook als teken van jouw onderwerping aan en liefde voor de celebrant als spirituele vader, die waakt over jou en jouw verlossing, want hij is de zichtbare tussenpersoon, door wie u de geweldige zegen van vergiffenis van zonden krijgt door middel van de autoriteit, die hem door God is gegeven en door de Absolutie die hij over jou uitspreekt met deze autoriteit.

 Daarna heft de celebrant het kruis op met zijn rechterhand en het Evangelie met zijn linkerhand, en spreekt de zegen uit. Gedurende de zegen buig je, je hoofd in eerbied, nederigheid en in een gevoel van behoefte.